Tetikleyici Operatörlerin Doğası ve Uygulamaları

Tetikleyici operatör, akıllı sözleşmelerin önemli bir bileşenidir. Sözleşme içindeki mantık belirli koşulları karşıladığında, sözleşme durumunu değiştirmek için dışsal bir işlem gereklidir. Bu, Satoshi Nakamoto'nun mimarisine dayanan akıllı sözleşmelerin doğasından kaynaklanmaktadır: Her işlem, küresel bir açık artırmadır. Tetikleyiciyi otomatikleştirmeye çalışan birçok tasarım, bu oyun teorisi sorununu göz ardı etmekte ve bu da saldırı veya arbitraj riski doğurabilmektedir.

Tetkik operatörleri esasen GAS tüketimi, bilgi taşıma maliyeti ve durum değişikliği kazancı üzerine kurulu, doğrusal olmayan bir değişimdir. Bu doğrusal olmayan özellik, belirli bir boyutta kendini artırıcı bir değer birikimi oluşturulup oluşturulamayacağı sorusunu gündeme getiriyor.

Genellikle, tetikleyici operatörler üç sınıfa ayrılabilir:

1. Hak içermekte mi: Tetikleyici nesne kısıtlı mı, örneğin borç verme senaryolarındaki geri ödeme ve tasfiye.
2. Bilgi taşıyıp taşımadığı: Varlık taşıyıp taşımadığı dahil, bu tetikleme maliyetini etkileyebilir.
3. Zamanla ilgili: Tetikleme stratejisini etkileyen önemli değişken.

DeFi tasarımında, tetikleyici operatörler genellikle bir oyunun üçüncü taraf davranışı olarak tanımlanır ve esasen tasfiye için kullanılır. Bu, teşvik tasarımı sorununu beraberinde getirir; farklı senaryolar için farklı teşvik planları olacaktır. Bilgi maliyetlerine tamamen dayalı tetiklemeler, madencilerin nihai faydalanıcıları haline gelmesine yol açabilirken, zaman etkisine dayalı tetiklemeler Hollanda tarzı açık artırma yapısı olarak tasarlanabilir.

Likidasyon dışında, tetikleyici operatörlerin otomatik hedge konusunda da önemli uygulamaları vardır. Bilgi oluşturma veya aktif katkıda bulunma amacıyla kullanılan tetikleyici operatörler, bazı sistemlerdeki fiyatlama mekanizması gibi başka bir uygulama kategorisidir. Zamanla, tetikleyici operatörler, doğrusal olmayan yapıları ve geniş kapsamları nedeniyle, zincir üzerinde değer yakalayan ilk operatör olma potansiyeline sahip olabilir.

Ancak, tetikleyici operatörlerin bağımsız bir OYUN oluşturup oluşturamayacağı hala belirsizdir. Farklı senaryoların tek bir teşvik sistemi altında tamamlanması zordur, bu da Ethereum'un her bir komutun GAS tüketimini standartlaştırma biçiminden farklıdır. Tetikleyici operatörlerin bağımsız bir OYUN'a sahip olabilmesi için, tüm sözleşmelerin aynı standart altında belirlenmesi gerekebilir; bu, araştırmaya değer bir yönüdür.

Tetkik tetikleyici operatörlerin maliyet yapısını, GAS ücretleri ve bilgi net maliyetini, ayrıca kazancı (tek bir token ile temsil edilen), zaman faktörünü ve senaryo katsayılarını içermelidir. Tüm senaryoların simetrik ve arbitrajın olmadığı durumlarda, ödül fonksiyonunun tutarlı ve lineer olması gerekir. Ancak, bu lineer ilişkilerin kendini güçlendiren nitelikler kazanması zor olup, tamamen açık sözleşmelerde kolayca kopyalanabilir. Bu nedenle, tetikleyici operatörün bağımsız bir OYUN haline gelmesi için rastgele faktörlerin dahil edilmesi gerekebilir.

Yine de, büyük GAME içerisindeki bir aşama olarak tetikleyici operatör, hedge veya teklif verme gibi belirli bir kendini güçlendirme özelliğine sahip olabilir. Bu senaryolar içinde, diğer katılımcıların değer katkısı nedeniyle, operatör teşvikleri tam olarak lineer değildir ve bu durum sistemin kendini güçlendiren özelliklere sahip olmasına yol açabilir.

Sonuç olarak, tetikleyici operatörlerin doğrusal olmayan yapıları büyük sözleşmelerle bir araya gelerek kendini güçlendiren işbirliği dışı oyunlar oluşturabilir ve önemli ekonomik değer taşır. Ancak, GAME tasarımını bağımsız olarak tamamlamak ve değer biriktirmek zordur. Bu açıdan bakıldığında, bazı mevcut ürünlerin mantıksal olarak sorunlar içerebileceği ve içsel bir piyango sistemine dönüşebileceği görülmektedir. Gelecekte, tetikleyici operatörlerin uygulamaları ve gelişimi için geniş bir alan bulunmaktadır ve sektörün derinlemesine keşfetmesi ve araştırması gerekmektedir.